Iets anders dan normaal…
Welkom (terug) bij mijn blogs! Normaal schrijf ik over mijn reisavonturen in het buitenland, maar vandaag ga ik het iets anders aanpakken… Ik heb namelijk van februari tot juni 2018 stage mogen lopen in Ecuador bij Stichting Local Dreamers. Ik wil graag mijn ervaringen hierover delen om anderen te inspireren en eventueel op weg te helpen om hetzelfde te doen!
Strand op Galapagos
Ecuador
Stage lopen en vrijwilligerswerk doen kun je in een hele hoop landen binnen en buiten Europa doen. Maar hoe kom je dan opeens bij Ecuador, vraag je je misschien af? Om dat uit te leggen moet ik bij het begin beginnen. Ik volgde de opleiding Sportkunde aan de Hanzehogeschool in Groningen. In het derde jaar moest ik hiervoor een minor doen. Deze minor heb ik gedaan bij Windesheim in Zwolle. De minor heet Sport, Therapy for Empowerment. Tijdens deze minor ga je naar het buitenland (buiten Europa) om een stage van 4-5 maanden te lopen. Windesheim heeft contact en samenwerkingsverbanden met verschillende stichtingen en organisaties in onder andere Azië, Afrika en Zuid-Amerika. Via hun netwerk ben ik in contact gekomen met Stichting Local Dreamers.
Local Dreamers
Local Dreamers is gevestigd in het zuiden van Quito, de hoofdstad van Ecuador. Het zuiden is een arm gebied binnen de hoofdstad. Veel mensen en gezinnen leven hier onder de armoedegrens. Local Dreamers zet zich in voor dit deel van de bevolking. Ze hebben een heel scala aan projecten: de voetbalschool, de zwemschool, de Engelse school, de talent school, het voedsel project, project Amazone, de kinderopvang, project zorg, project kust en project Galapagos. Voor ieder wat wils, dus!
Local Dreamers is een dynamische, jonge, gepassioneerde, Nederlandse organisatie. Iedere dag delen ze hun dromen met anderen en proberen ze dromen van anderen te realiseren. Dit gebeurd met veel energie en plezier en een hoop doorzettingsvermogen. Sport, taal, creativiteit en talentontwikkeling staat centraal. Dit wordt ingezet om sociale en persoonlijke ontwikkeling te realiseren en te bouwen aan zelfvertrouwen en ondernemerschap.
Ze creëren een veilige en inspirerende leeromgeving voor Ecuadoraanse kinderen, jongeren en volwassenen en slaan bruggen tussen (internationale) vrijwilligers/stage lopers en de Ecuadoranen. Hierbij worden dromen en talenten ontdekt, ontwikkelt en gedeeld.
Mijn ervaringen met dit alles
Het begon allemaal maanden voordat ik écht vertrok. Ik kreeg via Windesheim contact met Local Dreamers en daar ontstond het begin van een avontuur. Ik had een sollicitatie gesprek met één van de projectcoördinatoren en de directeur van de stichting en ik werd aangenomen. Toen startte de voorbereidende fase: in deze fase hebben de contactpersonen van Local Dreamers mij heel goed geholpen. Er moest namelijk nogal wat geregeld worden: tickets, een visum, vaccinaties, etc. Gelukkig was ik op tijd begonnen met alle voorbereidingen en fietste ik voor mijn gevoel hier zo doorheen (ook dankzij alle hulp dus). Tijdens dit proces ontstond bij mij het plannetje om een extra project toe te voegen aan het aanbod van Local Dreamers, namelijk een hockey school! Ik kreeg enthousiaste reacties vanuit de stichting en begon met het inzamelen van hockeyspullen.
Op 5 februari 2018 was het dan zover: bepakt en bezakt (2 tassen vól met hockeyspullen: 60 sticks, 40 ballen en heel wat shirtjes en broekjes) vertrok ik met KLM richting Quito. Een reis die zo’n 12 uur duurt. Eenmaal aangekomen werd ik direct opgehaald met een taxi en naar het kantoor van Local Dreamers gebracht.
Hier werd ik hartelijk ontvangen. Ik kreeg een rondleiding en maakte kennis met alle coördinatoren, de vrijwilligers en stage-lopers die al aanwezig waren. Het voelde direct goed voor mij, ondanks dat de situatie erg wennen was. Ik was nog nooit alleen zo ver van huis geweest en ik bevond me opeens in een enorme stad op grote hoogte met een hoop nieuwe, vreemde maar wel vriendelijke gezichten. Uiteindelijk zijn een hoop van die vreemde gezichten nu vrienden van me ;-).
Los Tunules
De werkzaamheden
Vijf dagen per week zette ik me van 9 uur ’s ochtends tot 6 uur ’s middags in voor de stichting. Ik was werkzaam binnen de Engelse school, de voetbalschool en de zwemschool. Daarnaast was ik druk bezig om de hockeyschool van de grond te krijgen, wat uiteindelijk ook tijdelijk is gelukt! Helaas is na mijn vertrek de school stilgevallen omdat er niemand was die het stokje over kon nemen (hint, hint, is er toevallig een lezer met een hockeyachtergrond en een wens om stage te lopen/vrijwilligers werk te doen in het buitenland)?
Ik vond de werkzaamheden fantastisch. Ik mocht de hele dag door met kinderen en tieners sporten en plezier maken. Ik leerde de bevolking en de taal zo goed kennen. Het was een groot feestje. Hieronder ga ik per project een kleine beschrijving geven van hoe het eraan toe ging, om jullie een beeld te geven.
De voetbalschool
Twee keer per week wordt er training gegeven aan kinderen tussen de 5 en de 16 jaar. Er zijn jongensteams, meisjesteams en gemengde teams. Kinderen leren hier niet alleen voetballen, maar ook samenwerken en een stukje discipline.
De zwemschool
Één keer per week wordt er zwemles gegeven aan kinderen in het zwembad. Er zijn vier soorten baden: het ondiepe warme bad is voor de beginners (kindjes die nog nooit gezwommen hebben) en het laatste bad is voor de kindjes die afzwemmen (en alle stadia daartussen). Voor kinderen is het uiteraard ontzettend belangrijk om te leren zwemmen in verband met veiligheid.
De hockeyschool
Mijn pareltje: de hockeyschool. Met behulp van Local Dreamers heb ik deze opgezet. Hockey is een (vrij) onbekende sport in Ecuador. De kinderen leerden niet alleen hockeyen maar ook, net zoals bij voetbal, samenwerken en ook een stukje rekening houden met elkaar (hockey kan een gevaarlijke sport zijn als je niet op elkaar let).
De Engelse school
Een van de projecten die ik ontzettend waardevol vond: de Engelse school. Kinderen, tieners en volwassenen krijgen meerdere malen per week Engelse lessen. Erg belangrijk, want de voertaal in Ecuador is Spaans! Veel Ecuadoranen spreken geen woord Engels. En juist voor hun ontwikkeling is het zo belangrijk dat ze Engels spreken…
Gastgezin
Tijdens mijn periode in Ecuador woonde ik bij een gastgezin. Dit gastgezin bestond uit een opa en oma aan het hoofd van de familie, in hun huis woonde ik daadwerkelijk. In de andere gebouwen onder en boven dit huis woonden hun kinderen met op hun beurt hun gezinnen. Hierdoor was het altijd gezellig thuis maar ik kreeg ook voldoende ruimte om mij terug te trekken op mijn eigen kamertje. Mijn privacy werd enorm gerespecteerd: mijn kamer was écht mijn kamer. De combinatie van gezelligheid, zorgzaamheid (vooral van mijn omaatje) en mijn eigen plekje zorgde er al snel voor dat ik me erg op mijn gemak voelde “thuis”.
Work hard, play hard
Overdag en doordeweeks werd er hard gewerkt, maar ’s avonds en in de weekenden was er veel ruimte voor ontspanning. Maar ook tussen de werkuren door was er ruimte voor een lekkere, uitgebreide pauze of een goed gesprek met een medevrijwilliger/medestagiaire: zolang je je werk maar gewoon goed doet en goed voorbereid!
In de avonden gingen we vaak naar het centrum van Quito. Hier bevindt zich het uitgaansgebied (ja ja, in Ecuador kan je heerlijk uitgaan!) met een aantal clubs en pubs. Hier speelden we spelletjes, dronken we mojito’s (die goed sterk waren, haha) en gooiden we de heupjes los op de dansvloer terwijl er lekkere Spaanse, exotische tunes door de club knalden.
In de weekenden planden we bijna altijd reisjes naar dorpen of steden in Ecuador. Zo ben ik naar Baños, Mindo, Cuyabeno (de jungle), Cotopaxi (actieve vulkaan!), Quilatoa (kratermeer) Canoa, Pedernalis, Montañita en de Galapagos Eilanden geweest. Ecuador is een prachtig, veelzijdig land met vulkanen, jungle, stranden en nog veel meer. Again, voor ieder wat wils!
Kosten
Oké, even on a serious note, dit soort dingen zijn natuurlijk niet goedkoop. Al moet ik wel zeggen dat het me uiteindelijk, als je het relativeert, wel meeviel. En voor mij is het het dubbel en dwars waard geweest. Goed, een visum om in Ecuador te mogen verblijven voor langere tijd is een duur geintje (zo’n 500 euro). En de tickets zijn ook niet een paar tientjes natuurlijk (al kun je als je goed zoekt nog voor best een redelijk bedrag die kant op). Maar als je nou even zorgt dat je een aanvullende zorgverzekeraar hebt die jouw vaccinaties vergoed, dan bespaar je alweer een hoop kosten ;-). Daarnaast betaal je ook een bedrag om bij je gastgezin te mogen wonen (dit is echter niks vergeleken Nederlandse huurprijzen, en bij je gastgezin krijg je voor dit bedrag ontbijt en avondeten erbij!). Ook betaal je een bedrag aan Local Dreamers voor de begeleiding die zij jou geven. Tot slot zijn er eenmalige projectkosten en heb je een cursus Spaans nodig.
Met ongeveer €3500,- heb ik al deze bovenstaande dingen betaald. Dit klinkt natuurlijk als een fors bedrag, maar dit zijn de kosten om 4,5 maand in Ecuador te verblijven, om een Spaanse cursus te volgen en om de begeleiding te krijgen van Local Dreamers.
Om even te vergelijken: ik betaalde in Nederland €395,- huur p/mnd. voor mijn studentenkamertje. Deze heb ik opgezegd wat mij dus €1975,- scheelde (€395 x 5 maanden). En dan hebben we het nog niet eens over de maandelijkse kosten aan boodschappen die je niet meer hoeft uit te geven omdat je ontbijt en avondeten van je gastgezin krijgt. Ik vond persoonlijk dat het bedrag dus goed te relativeren was. En met een beetje hard werken en goed sparen van tevoren was het uiteindelijk dus prima te doen!
Ecuador zelf is een “goedkoop” land. Ze gebruiken de Amerikaanse dollar en veel producten zijn een stuk goedkoper dan bij ons (een croissantje kost bijvoorbeeld 15 dollar cent, een treinkaartje 25 dollar cent). Hierdoor vielen mijn “leefkosten” maandelijks ook erg mee. Al met al goed te doen dus!
Zonsondergang in Canoa
Enthousiast?
Heb je dit alles nou gelezen en denk je: ‘hé, dit wil ik ook?’, neem dan een kijkje op de website van Local Dreamers (www.localdreamers.org) en op de website van de minor Sport, Therapy for Empowerment. Er zijn natuurlijk nog talloze andere opties om naar het buitenland te gaan, dit kun je allemaal zelf uitzoeken via het internet. Ik zou vooral zeggen: als je de kans hebt om naar het buitenland te gaan voor stage, je opleiding, vrijwilligerswerk of wat dan ook… GA! Je gaat er geen spijt van krijgen :-).
