Koningsdag op de motor
Koningsdag? Niks van meegekregen, behalve dan via Facebook. Mijn vriendin en ik bevinden ons in de vreemde leeftijdscategorie waarbij de ene helft van onze vrienden zich in oranje kledij de pleures gaat zuipen op een feestje en de andere helft een kinderwagen voor zich uit duwt op een veel te drukke rommelmarkt. Ondertussen zaten wij al om tien uur ’s ochtends op onze motoren.
To go or not to go? Is never the question...
In verband met de slechte weersverwachting werd ons van diverse kanten afgeraden om te gaan. Vooral onze bezorgde moeders vonden het verstandig om de tocht naar Luxemburg af te blazen. Wij besloten het erop te wagen en blaasden eerst de A2 af van Amsterdam naar Maastricht om vervolgens alleen maar binnendoor routes te pakken (overigens werden we zelf ook bijna van de snelweg afgeblazen door de gure wind). Tegen de tijd dat we bij Maastricht een theepauze inlasten mochten we gelukkig onze bevroren vingers opwarmen onder de warmtelamp die boven de saucijzenbroodjes hing. Vriendelijke mensen hoor, die Limburgers!
Dwars door de Belgische Ardennen
Bij Maastricht gingen we de grens over en al gauw reden we dwars door de Belgische Ardennen. Eigenlijk begint het plezier pas echt als je Luik voorbij bent: dan rijd je temidden van groene bossen en glooiende heuvels. De Belgische wegen waren wel erg slecht en ook vonden we de dorpjes die we tegen kwamen een beetje verpauperd. In Nederland houdt over het algemeen iedereen zijn tuintje keurig bij, onze zuiderburen zijn ze blijkbaar wat minder vlijtig. Het was meteen een wereld van verschil toen we de Duitse grens overstaken: de Deutsche pünktlichkeit straalde van de keurig aangeharkte voortuintjes en gladde asfaltwegen af. Zalig motorrijden zonder al die onverwachte kuilen en gaten in de weg. Sowieso is de Eifel een aanrader voor bikers!
Eerst asfalt vreten, daarna schnitzels en patat
Eindbestemming was het schattige plaatsje Vianden in Luxemburg. Nadat we eerst ruim driehonderd kilometer asfalt hadden gevreten gingen we ’s avonds verder met bier, schitzels en patat. Leve de Koning, driewerf houzee! We sliepen in een B&B met veel andere Nederlandse en Vlaamse motorliefhebbers en wielrenners. Dat was erg handig, want na wat kletspraatjes hier en daar bij het ontbijt kregen we de tip om onze regenjas te gebruiken tegen de kou. Gelukkig reden we zoals altijd precies tussen de buien door, maar we blijven toch meer de mooi-weer-rijders. Zonnetje op je helm, droog asfalt en toeren maar. Nu was het een beetje een grijze, grauwe en vooral koude bedoening (al hielp de regenjas inderdaad goed tegen de kou).
Ruige natuur en mooie watervallen
De tweede dag hebben we zo'n beetje heel noord Luxemburg wel gezien. Onze conclusie: supergoede wegen, duizenden haarspeldbochten (leuk stuurwerk), groene heuvels met boerenakkers, veel bos (geen mooie oeroude bossen maar vrij saaie), kronkelende riviertjes en veel kleine dorpjes met oude kerken en kastelen (maar zonder inwoners, waar hangen die mensen in godsnaam uit?). Na honderdvijftig kilometer sturen waren we redelijk verveeld, dus besloten we het roer letterlijk om te gooien en af te zakken naar het zuidoosten van Luxemburg. Het driehoekje Vianden, Echternach en Müllerthal vonden we zeer de moeite waard: daar vonden we ruigere natuur en mooie watervallen. Hier kan je ook prachtige wandelingen maken, maar in een leren motorpak en met een helm in de hand loop je toch een stuk minder comfortabel.
Stikken van de hitte in Trier
Op dag drie hadden we echt geluk met het weer. Tegen de tijd dat we bij Trier reden stikten we de moord in onze thermokleding (maar we klagen niet!). Verder genoten we van de mooie bochtjes en vonden we het reuze gezellig om de hele dag te kunnen zwaaien naar de vele motorrijders op de weg (bleven we toch nog een beetje in het Koningsdag thema: lekker zwaaien). Dat we soms uit puur enthousiasme onze hand opstaken naar een verdwaalde Duitser op een opgevoerde scooter namen we gewoon voor lief en dat wij de enige meisjes op de motor waren ook. Het zijn voornamelijk mannetjes van middelbare leeftijd die hier tochtjes komen maken.
Handige mannetjes van middelbare leeftijd
Daar waren we trouwens alleen maar hartstikke blij mee, want die weten precies hoe ze jongedames in nood kunnen redden. Op dag vier werd ik verrast met een lekke band. Er zat een schroef in en ik had geen idee hoe ik dat moest oplossen, maar gelukkig kwamen de hulptroepen al binnen één minuut aangesneld. Allerlei ervaren bikers van middelbare leeftijd hadden handige reparatiesetjes bij zich. Tien minuten lang stond ik erbij en keek ik ernaar (fuck het feminisme op dit soort momenten).
Off the road and off the record
Geen idee hoe en wanneer ik door die schroef ben gereden, maar we bleven natuurlijk niet alleen maar braaf op de asfaltweg, dus ik heb wel een vermoeden. Het voordeel van rijden op de motor is dat je smal en wendbaar bent en daar maakten we dankbaar gebruik van. Als wegen waren afgesloten vanwege wegwerkzaamheden, reden wij gewoon in de eerste versnelling over de grindpaden (wat ons gemengde reacties opleverde van de werkzame bouwvakkers ter plaatse: hier en daar een thumbsup maar ook een boze blik). Naast die gemengde reacties leverde het mij waarschijnlijk ook een platte band op, maar dat soort belevenissen maken het avontuur er alleen maar leuker op. Al met al een geslaagde roadtrip, en tegelijkertijd ook de laatste keer Luxemburg voor ons. Duitsland vinden wij een stuk gezelliger en afwisselender, dus je kunt wel raden waar mijn volgende reis naartoe gaat...
