We zijn al een tijdje in Griekenland en nu rijden we naar het noorden. Na de drukte van Athene en Delphi zijn we wel toe aan een beetje rust. Vlakbij de stad Lamia verlaten we de snelweg en tussen de olijfbomen door rijden we naar het plaatsje Paralia. Het is heerlijk weer en bij het zien van het strand besluiten we om een extra rustdag in te lassen. Een dag alleen maar zwemmen, zonnen, een boekje lezen, een stukje wandelen… daar zijn we wel aan toe! Wil je ook een camper huren om door Griekenland te trekken? Dan kan dit hier.
Meteora: alsof je in een sprookje bent
Na anderhalve dag relaxen, hebben we weer behoefte aan wat spanning. Tussen de olijfbomen en katoenvelden door, rijden we in noordelijke richting. We zien in de verte al vreemd gevormde bergen voor ons oprijzen, lang voordat we het stadje Kalampaka binnenrijden. Vanuit hier begint de rondweg die ons tussen deze, door wind en water gevormde bergen door voert, langs de eeuwenoude kloosters van Meteora. Van de 24 kloosters die hier te vinden zijn, zijn er 7 open voor bezoekers. Ze liggen allemaal op de top van een rotsformatie, hoog boven de vallei. De eerste mensen die hier in de 9e eeuw kwamen, waren kluizenaars, zoals de bekende Barnabas, die hun zelfgecreëerde woonomgeving bijna nooit verlieten. Vanaf de 14e eeuw bouwden monniken op deze moeilijk bedwingbare plek hun kloosters, die daardoor afgezonderd waren van de rest van de wereld. Omdat we bij de grootste en bekendste kloosters een stuk of 10 touringcars zien staan, besluiten wij om het kleinere klooster van Roussanou te bezoeken. Hoewel hier in vroegere tijden monniken woonden, wordt het klooster nu bewoond door 13 nonnen. We moeten bij binnenkomst een wikkelrok om en we mogen geen foto’s maken, uit respect voor het geloof dat hier op ieder moment beoefend wordt. Het klooster is niet groot, maar we kijken onze ogen uit in de kapel die met honderden fresco’s en een heleboel goud versierd is. Prachtig! Naderhand lopen we door het bos naar een hoger gelegen uitkijkpunt, vanwaar we een groot deel van Meteora kunnen zien. Deze plek is echt magisch; dit hadden we niet willen missen.
Modern en levendig Thessaloniki
Na een paar dagen in de natuur hebben we toch ook wel weer zin om de stad in te gaan. We parkeren de camper dus aan de rand van Thessaloniki en gaan op zaterdagochtend met de bus naar het centrum. We moeten overstappen bij Ikea en maken daar meteen maar even gebruik van door er een bakje koffie te drinken. Eenmaal in de stad aangekomen, lopen we meteen naar het grote centrale plein van Thessaloniki: het Aristotelous Square. Aan de ene kant van het plein is de zee, aan de andere kant van het plein zien we een grote weg waar veel stadsbussen rijden. Langs de randen van het plein kun je wat eten en in het midden zijn bankjes, waar veel mensen even uitrusten of waar groepjes jongeren zitten. Een zijstraat leidt ons naar een grote markt, waar we onze ogen uit kijken: kleding, schoenen, groenten, fruit, vlees, vis, noten, kaas, souvenirs, enzovoort. Je kunt het zo gek niet bedenken of je kunt het er kopen. Na een tijdje over de markt gestruind te hebben, steken we de drukke weg over en komen we terecht bij de ruïnes van een oud Turks badhuis. Deze Bey Hamam is in 1944 gebouwd, nadat het Ottomaanse rijk Thessaloniki veroverd had. Het is nu een van de belangrijkste overblijfselen die herinneren aan die tijd. Verderop zien we een groot veld met opgravingen: de Romeinse Agora van Thessaloniki. Deze agora stamt uit de 2e eeuw n.C. en dient net als die in Athene als centraal punt voor de inwoners van de stad. Vanaf hier klimmen we enkele steile straatjes omhoog naar een deel van de stad waar weinig verkeer komt en waar de huizen kris kras door elkaar gebouwd zijn. Het sfeertje is er geweldig! Na een tijdje lopen, komen we bij de oude stadsmuur aan, waarvan een groot deel nog mooi overeind staat. We hebben een prachtig uitzicht over Thessaloniki en blijven een tijdje staan om ervan te genieten.
Als we wat uitgerust zijn, lopen we weer naar beneden. Onderweg komen we o.a. langs de Rotunda (een prachtige Romeinse tempel), de boog van Galerius (een triomfboog, in de derde eeuw n.C. opgedragen aan de Romeinse keizer Galerius) en enkele bewonderenswaardige Orthodoxe kerken. Wij zijn echter op zoek naar wat te eten, dus we lopen ze snel voorbij en gaan terug naar het Aristotelous Square voor een heerlijk broodje gyros. Na de lunch bezoeken we nog de Hagia Sophia, één van de oudste kerken in de stad, gebaseerd op de gelijknamige kerk in Istanbul. Dan, na alle indrukken, het vele wandelen en het bekijken van alle prachtige gebouwen zijn we behoorlijk moe geworden. Morgen is er weer een dag!
Op zondagochtend doen we hetzelfde als de dag ervoor: we pakken de bus naar het centrum en stappen uit bij het grote plein. Dit keer gaan we alleen geen kerken en andere oude gebouwen bekijken, maar we gaan over de boulevard lopen. Die is namelijk ontzettend lang en heel breed, speciaal gemaakt voor voetgangers en tweewielers. Vanaf de boulevard zien we overal schepen op zee, wat in het ochtendlicht een erg mooi gezicht is. Ergens halverwege de boulevard stoppen we bij de Witte Toren: het bekendste gebouw van Thessaloniki. Vroeger was het een verdedigingstoren, nu vind je er een museum over de geschiedenis van de stad en kun je de toren beklimmen voor een geweldig uitzicht. Rondom de toren zitten en lopen veel toeristen en er staan kraampjes met suikerspinnen en donuts. We lopen het hele eind verder over de boulevard en sluiten ons weekend Thessaloniki af met een broodje bij de bakker. Wat een fijne, bruisende, indrukwekkende stad!
In deze week, waarin we veel gereden hebben en ook ontzettend veel gezien hebben, zijn we steeds meer van Griekenland gaan houden. Er is rust, maar er is ook veel leven. En er zijn bergen, maar er is ook zee en platteland. Vanuit ons oogpunt zijn we hier precies in het goede seizoen geweest, want het is niet meer zo verstikkend heet en daarnaast hebben we ook nog eens de olijven- en katoenoogst van dichtbij meegemaakt. Nu gaan we Griekenland weer verlaten, door naar onze volgende bestemming!
