Een scooterritje naar Chiang Mai wat iets uitliep…
De vorige keer zijn we gebleven bij de ontmoeting van de twee Nederlandse jongens in de Pai Canyon (zie vorige blog). Nadat we het erg gezellig hebben gehad en Polerstep hadden uitgewisseld was het voor mij en mijn vriendin toch echt tijd om te gaan. We zijn veel te lang blijven plakken in de Canyon omdat het hier hartstikke mooi en onverwachts erg gezellig was. We besluiten flink door te gassen zodat we hopelijk onze nachttrein naar Ayutthaya nog kunnen halen. We kunnen het ook eigenlijk niet maken om te laat te komen: in Chiang Mai wacht onze verstekeling op ons! Onze vriend was namelijk niet meegekomen naar Pai omdat hij zich niet lekker voelde. We komen op het nippertje (een paar uur later dan gepland) aan bij de rental waar we onze scooters hebben gehuurd. Zonder enige moeite mogen we ze inleveren en krijgen we ook onze borg terug. Pfjieuw, ik ben blij dat dit geen gezeur opleverde, daar hadden we namelijk écht geen tijd voor gehad. We houden snel een taxi aan en racen naar ons hostel: 248 Street Hostel. Daar zit ons maatje al op ons te wachten in de lobby. “You guys made it!” roept hij vrolijk. Veel tijd om bij te praten is er niet want we moeten als een wiedeweerga maken dat we bij het treinstation komen. We pakken al onze spullen en bedanken de hostel eigenaar nog voor ons verblijf en de goede zorgen (mijn vriendin en ik mochten namelijk onze backpack daar laten zodat we licht konden reizen op de scooter naar Pai: super lief!).
Nachttrein naar Ayutthaya
We pakken een taxi en we zijn binnen no-time op het treinstation. Een kwartiertje voordat de trein vertrekt hebben we ons al geïnstalleerd op onze plekjes. Ik kijk de trein rond. Hmm, wat is hier precies “nachttrein” aan? Er komt een vrouw langs die avondeten verkoopt. Ik bestel een yellow curry. We gaan rijden en ongeveer drie kwartier later komt de vrouw het eten bezorgen. Het is boven verwachting erg lekker. We liggen nog slap van het lachen wanneer mijn vriendin haar soep probeert te eten. De trein schud hard en ze krijgt het nauwelijks naar binnen. Niet lang nadat het eten is geserveerd en we het hebben opgegeten komt er een man de cabine binnenlopen. Hij vraagt aan ons of wij even op willen staan. Maar natuurlijk. Handig maakt hij van de onderste twee stoelen een bed en klapt hij daarboven ook iets uit wat een bed wordt. Wauw! Dit ziet er lang zo slecht niet uit. Ik mag het onderste bed hebben. Voor het feit dat de trein flink schudt heb ik nog best redelijk geslapen die nacht: deze bedjes liggen best comfortabel. Vlak voordat we aankomen op het station van Ayutthaya worden we gewekt door dezelfde man die de stoelen in bedden veranderde. “5 minutes!” Wat een chaos, we moeten er zo al uit en ik zit nog in mijn pyjama! Ik heb geen tijd om mij nog om te kleden en pak mijn spullen snel. We stappen uit de trein waarbij we midden op het spoor belanden. We klimmen het perron op en daar worden we direct ontvangen door allerlei taxi chauffeurs die ons graag naar ons hostel brengen. Ik ben nog helemaal slaperig en wil me eerst even omkleden in het toilet. Nadat ik ben omgekleed stappen we de taxi in die ons naar ons hostel brengt. Het is 4 uur ’s nachts maar mijn vriendin heeft een afspraak gemaakt met het hostel dat we naar binnen kunnen.
Hostel Ayutthaya
We komen aan bij ons hostel en bellen vol goede moed aan. Na een paar keer te hebben gebeld merken we dat er niet open gedaan gaat worden. Pff, er moet vast een miscommunicatie zijn geweest... We ploffen neer op het houten bankje voor het hostel en kletsen de tijd voorbij. Mijn vriendin en ik hebben het erover dat we zo verbaasd zijn dat je hier in Ayutthaya gewoon ’s nachts op straat kan zijn zonder je bedreigd te voelen: we hebben ook samen in Ecuador gewoond waar we beide stage liepen voor dezelfde organisatie en daar was het hele andere koek.
Ik baal best een beetje van het feit dat we niet naar binnen kunnen want ik voel me erg vies en moe na de trein en had graag een douche en een bed gehad op dit moment. Ongeveer 1,5 uur later komt er een jongen naar de voordeur gelopen. Verward doet hij open en vraagt hij: “who are you?” We leggen hem het verhaal uit. Hij verontschuldigt zich en laat ons snel binnen. Arme jongen, hij weet ook niet zo goed wat hij er mee moet. Iemand anders heeft contact met ons gehad en hij wist van niks. Hij laat ons eerst op de banken slapen en uiteindelijk heeft hij op de eerste etage wat kussens neergelegd waar we op kunnen slapen. Rond een uurtje of 9 kunnen we onze kamers in en kan ik eindelijk douchen! Wat kan een mens daar toch gelukkig van worden zeg.
Tempels Ayutthaya
Goed, we hebben een wat ongelukkige start gehad maar we laten de pret niet drukken. We huren fietsen bij het hostel zodat we de tempels kunnen gaan bekijken. Het was nog een hele klus om uit te dokteren naar welke tempels we nou precies wilden: er zijn er zo ontzettend veel! De keuze is uiteindelijk gevallen op de volgende tempels: Wat Phra Mahathat, Wat Ratburana, Wat Phra Ram en Wat Phra Mongkhon Bophit.
Tip: via Google zijn een aantal sites te vinden die fietsroutes aanbieden. Deze kun je vervolgens in Google Maps openen en gebruiken! Ik heb ze gevonden door op Google “tempels Ayutthaya” in te tikken. The Wandering Mind biedt bijvoorbeeld een fietsroute aan!
Wat Phra Mahathat
Voor 50 Baht mag je deze tempel bezoeken. Het is een prachtige, oude tempel ruïne waarvan sommige delen nog mooi in tact zijn! Ook is hier een Buddha hoofd te vinden dat vergroeid is tussen de wortels van de eromheen groeiende bomen. Ik vond dit een erg leuke en mooie tempel, al duurde het wel even voordat we door hadden waar het Buddha hoofd te vinden was. Ook begon het onwijs te stortregenen toen we er waren, maar daar lieten wij ons niet door kisten. In een nabij gelegen winkeltje hebben we poncho’s gekocht en trotseerden we de regen. Een mooi voordeel is wel dat door de regen veel mensen gingen schuilen en wij de ruïnes gedeeltelijk voor onszelf hadden ;-)
Wat Ratburana
Deze tempel is grotendeels nog in tact en daardoor zeker de moeite waard om er even langs te gaan. De entree bedraagt wederom 50 Baht, maar je kan er ook voor kiezen om erlangs te fietsen. Je hoeft niet per sé naar binnen om de tempel te zien, je kan hem ook van buiten de muren aanschouwen. Echter sta je dan natuurlijk niet zo dichtbij als wanneer je wel gewoon naar binnen zou gaan. Wij hadden een beetje haast in verband met de tijd (het zal ook eens niet) dus wij zijn er alleen even langsgefietst. Het was wel een erg mooie tempel! Achteraf gezien zonde dat we niet even naar binnen zijn gegaan.
Wat Phra Ram
Deze en de vorige tempel lijken wel op elkaar, dus je hoeft ze niet per sé allebei te zien. Ook deze tempel kost 50 Baht om binnen te komen. De omheiningen hiervan zijn wat hoger en dichter, dus het is lastiger om de tempel van een afstandje te bewonderen.
Wat Phra Mongkhon Bophit
Deze tempel is heel mooi en je betaalt niks om hem te bekijken! De bouwstijl van deze tempel is heel anders dan de vorige drie, dat geeft een beetje afwisseling. Blijkbaar staat er binnen een 17 meter hoge Buddha, dat hebben wij helaas totaal gemist! We wisten niet dat je ook naar binnen mocht, maar schijnbaar is dat mogelijk. Ach ja, je moet altijd iets houden om voor terug te komen denk ik dan maar…
Indische Varaan Ayutthaya
Wanneer we terug naar het hostel willen fietsen zijn we opeens mijn vriendin kwijt. Na tien minuutjes voegt ze zich weer bij ons. “Ik zag twee enorme varanen in het water daar!” Ze wijst naar een groot meertje. We fietsen er met zijn allen heen, maar helaas zijn de varanen al weg. In Thailand komt de Indische varaan, ook wel de watervaraan, voor. Dit zijn enorme hagedissen die tot de varanen familie behoren. Een gemiddeld exemplaar kan wel zo’n 1,5 meter lang zijn! Een mannetjes varaan kan zelfs wel 3 meter lang worden. Hiermee behoren de Indische varanen tot de grootste hagedissensoort ter wereld. Ze zijn vaak donker gekleurd en komen in veel delen van Azië voor. Soms wil het nog wel eens voorkomen dat ze zich op plekken bevinden dicht bij mensen! Gelukkig heeft ie over het algemeen geen interesse in mensen, maar eet hij liever kleinere beestjes. Ik weet niet of ze giftig zijn maar ze zien er wel uit alsof ze hard kunnen bijten: ik zou ze vanaf een gepaste afstand bewonderen als je er eentje tegen komt.
Goedkoop naar Thailand vliegen? Dat kan hier.
De volgende keer…
Nadat we een dagje in Ayutthaya (veel te kort!) hebben gespendeerd vertrekken we naar Bangkok. Hier staat ons een hoop gekkigheid te wachten, dus blijf vooral meelezen!
Vind je de foto’s bij deze blog mooi en wil je meer van dit soort plaatjes zien? Volg dan @capturingmypointofview op Instagram! Via dit kanaal kun je mij ook altijd vragen stellen mocht je meer willen weten over mijn trip of andere dingen.
